Bu Çağan Irmak filmini* 7 Şubat 2009 Cumartesi günü seyrettik. Öykü yeni değil: hayatının kadını karşısına çıktığında bağlanmaktan korktuğu için onu terkeden bir adamın, yani Ada ve Alper'in öyküsü. Ayrıca filmdeki karakterler çok tuzu kuru, bohem hayatlar sürdürüyorlar. Ama oyuncuların sevimliliği, "Anne"nin kattığı gerçekçilik ve duygu sömürüsü düzeyinde duyguları yoğunlaştırmayı başaran yönetmen durumu kurtarıyor. Filmde Ada'nın kendisine asılan Alper'e kahve bardağını boşaltması, Ada'nın Alper'den ayrıldıktan sonra Alper'in annesinin yanına gitmesi ve son sahnede karşılaşmaları ve "Anlamazdın Anlamazdın" ile filmin bitişi oldukça hoş.
No comments:
Post a Comment